U bent hier
Enkele getuigenissen
Jan Van Esbroeck, N-VA-Kamerlid: Kom Op Tegen Kanker!
Verkiezingen 2012. Net voor ik de laatste week inga, loop ik mijn huisarts tegen het lijf en vraag hem langs de neus weg of hij eens naar die lichte zwelling in mijn hals wil kijken. “Geen probleem”, luidt het antwoord. “Spring morgen maar binnen. Dan neem ik wat bloed en bekijken we dat eens rustig.”
Een paar dagen later valt het verdict: het gezwel blijkt kwaadaardig en ik moet zo snel mogelijk de behandeling starten. Waarna ik mijn familie en vrienden, mijn nabije omgeving, mijn collega’s in de Kamer en iedereen die het maar horen wil, kan beginnen inlichten over mijn ziekte.
“Kanker, oei, wat erg!”, schrikt iedereen in eerste instantie. Waarna je, net zoals van alle artsen en alle andere mensen in je omgeving, te horen krijgt dat de medische wetenschap al heel ver staat in de behandeling van je ziekte. Je mag de moed dus zeker niet laten zakken. Immers: “ze kunnen wat tegenwoordig, die dokters! Je hebt nog een lange en mooie toekomst voor je.” En jawel, dat werkt, ik geloof er nog steeds in. Vandaag, een jaar na de laatste behandelingen, wijst alles erop dat genezing inderdaad geen ijdele hoop meer is. Chemotherapie, een operatie en bestralingen aangevuld met chemo: de kuur was extreem zwaar. Maar ze is de moeite waard gebleken en de toekomst ziet er opnieuw goed uit.
In zekere zin ben ik zo het levende bewijs dat verder onderzoek naar kanker zinvol en noodzakelijk is. Al was het maar omdat verschillende vrienden en collega’s intussen ook door die vreselijke ziekte getroffen zijn. Liefst een op drie Vlamingen wordt tijdens zijn leven op een of andere wijze met de ziekte geconfronteerd. Daar moeten we zo snel mogelijk een antwoord op vinden.
Helaas zijn nog niet alle kankeraandoeningen vandaag even efficiënt te behandelen. Daarom moeten we alles in het werk stellen opdat het kankeronderzoek kan doorgaan, ondanks het dure prijskaartje dat eraan vasthangt. Zelf verwacht ik heel veel van het onderzoek naar metastasen of uitzaaiingen. Om extra fondsen daarvoor in te zamelen, neemt de N-VA voor het eerst met drie ploegen deel aan Kom Op Tegen Kanker.
Dit jaar heb ik bovendien het geluk met de fiets van topveldrijder Niels Albert te kunnen meedoen. Ik zal die ook veilen voor het goede doel. De hoogste bieder zal hem kunnen ophalen bij de aankomst in Mechelen op 30 mei. De opbrengst gaat integraal naar Kom Op Tegen Kanker.
Kom Op Voor Kankerpatiënten!
Een jaar na mijn laatste bestraling zal ik zo zelf opnieuw meerijden. Al was het maar om te bewijzen dat je als ‘ex-kankerpatiënt‘ perfect terug kunt deelnemen aan het gewone leven en je plaats weer kunt innemen op de arbeidsmarkt. Maar zijn we daar als samenleving ondertussen al klaar voor? Ik vrees van niet.
Ik hoor van veel patiënten, die in wezen genezen zijn, dat ze heel moeilijk (aan)gepast werk krijgen in hun bedrijf. En solliciteren voor een nieuwe job blijkt nog moeilijker. Iedereen wil dat je volhoudt en in je toekomst blijft geloven, maar probeer maar eens een lening te krijgen als kankerpatiënt. Want in dat vakje ben je nu eenmaal beland. Op lange termijn plannen maken voor je gezin, iets uitbouwen of opstarten: het wordt plots allemaal erg moeilijk.
Enerzijds moet je dus blijven geloven in jezelf en ook je omgeving ervan overtuigen dat er voor jou nog een toekomst is weggelegd. Anderzijds word je in onze samenleving al te gauw opgegeven of in het hokje van de moeilijke gevallen gestopt. Leg dat maar eens uit aan een kankerpatiënt!
Misschien moeten we Kom Op Tegen Kanker daarom ook eens vanuit een ander perspectief durven bekijken? En vanaf nu ook opkomen voor de kankerpatiënt en niet enkel tegen de ziekte zelf.